Łatka

W poszukiwaniu szczęścia…

---

Data przyjęcia do schroniska: 28-03-2020
Wiek określony (w przybliżeniu) w dniu przyjęcia: 6 lat
Stosunek do ludzi: pozytywny
Stosunek do innych psów: różny

Opiekun: Hannah adoptowana!

---

---

---

Hannah – w poszukiwaniu swojego człowieka

Mam na imię Hannah i jestem wspaniałą sunią w typie owczarka niemieckiego. W marcu tego roku zostałam przywieziona wraz z moim kumplem Eliotem do schroniska, ponieważ błąkaliśmy się bez opieki po jednej ze wsi pod Wrześnią. Nie mieliśmy identyfikatorów ani adresatek, nikt nas nie szukał, nikt o nas nie pytał. Wszyscy mówią, że paradoksalnie mieliśmy dużo szczęścia trafiając na osoby, którym nasz los nie był obojętny. Eliot podszedł do nich pierwszy, dał się przekupić na karmę, bo straszny z niego łakomczuch. Gdy zobaczyłam, że nie ma się czego bać, ruszyłam za nim. Ola i Adam postanowili nam pomóc. Chcieli oszczędzić nam podróży busem z pracownikiem schroniska, dlatego wpakowali nas do bagażnika swojego auta i sami zawieźli do schroniska. Okazało się, że są oni w tym miejscu wolontariuszami i będziemy się spotykać systematycznie. Od tej pory widzimy się dwa razy w tygodniu na spacerze i coraz lepiej się dogadujemy. Daliśmy się im poznać z jak najlepszej strony. To dobry moment, abyście i Wy poznali nas bliżej.”

Hannah ma najprawdopodobniej około 6 lat i jest sunią w typie owczarka niemieckiego. Z pewnością jej przodkiem był przedstawiciel tej rasy, ponieważ odziedziczyła po nim piękny wygląd i niesamowity, silny i szlachetny charakter. Na początku była lekko wycofana, nie zabiegała o uwagę człowieka. W schronisku otworzyła się do tego stopnia, że sama podkłada głowę do głaskania, ociera się, z radością skacze na kraty, gdy widzi, że opiekunka podchodzi do jej kojca i chce ją zabrać na spacer. Na smyczy, nawet krótkiej, pięknie chodzi przy nodze. Nie ciągnie, nie szarpie, dostosowuje się do tempa swojego przewodnika. Jest uważna i czujna. Bacznie obserwuje otoczenie, a gdy pojawia się w pobliżu inny pies głośno alarmuje o jego obecności. Być może Hannah nie znajdzie porozumienia z wszystkimi mijanymi na ulicy psiakami, ale z Eliotem dogaduje się wręcz wspaniale. Jest od niego starsza i można zauważyć, że pełni w tym duecie rolę przewodniczki.

Nie wiemy, czy Hannah i Eliot żyły w tych samych warunkach, czy od początku była to ich wspólna przygoda czy w jakiś inny sposób los połączył ich drogi. Jedno jest pewne – tworzą wspaniały, niepowtarzalny duet i dopełniają się charakterami, jak mało która para. Eliot traktuje Hannah jak przewodniczkę, na początku chodził za nią krok w krok, a ona, gdy widzi, że kumpel się oddala, ciągnie do niego, choć zazwyczaj idzie idealnie przy nodze. Nie wykazują w stosunku do siebie żadnej zazdrości, ani o uwagę człowieka, ani o przysmaki. Jedzą z jednej ręki, na spacerze idą tym samym tempem.

Z dużą pewnością możemy stwierdzić, że do tej pory nie mieszkały w domu. Eliot po przyjeździe do schroniska musiał mieć obcięte dredy za uszami i na ogonie, pozbył się kleszczy. Hannah ma połamane, przebarwione zęby, po których można ocenić, że do tej pory nie była prawidłowo odżywiana.

Mamy świadomość, że ciężko jest podjąć decyzję o adopcji dwóch dużych psów, dlatego kierując się rozsądkiem dopuszczamy możliwość pojedynczych adopcji. W głębi serca wierzymy jednak, że znajdzie się rodzina, która spełni marzenia opiekunów Eliota i Hannah i postanowi dać im nowe wspólne życie. Pozwólmy, aby ich przygoda miała szczęśliwe zakończenie, a przyjaźń, która ich łączy znalazła kontynuację w domu pełnym ciepła, miłości i opieki, której z pewnością bardzo potrzebują.

Opis Eliota: www.psi-jaciel.pl/eliot

Warunkiem adopcji jest wypełnienie ankiety przedadopcyjnej oraz wizyta przedadopcyjna!