Przemek

Zostań bohaterem Przemka i odmień jego życie!

---

Data przyjęcia do schroniska: 15-04-2018
Wiek określony (w przybliżeniu) w dniu przyjęcia: 9 lat
Stosunek do ludzi: pozytywny
Stosunek do innych psów: różny

Przemek przebywa w domu tymczasowym we Wrześni.

---

---

---

Przemek prosi o szansę…

Przemuś, Przemek, Przemysław – „starszy pan” z duszą nastolatka,  „lekiem na całe zło.”

********************************************************************

„Bóg ustanowił dla każdego wieku właściwe powinności i podzielił nasze życie na odpowiednie okresy; młodemu przystoi radość, starcowi – zasępione czoło.” 
Gdyby Seneka Młodszy znał naszego Przemcia, nigdy w życiu nie głosiłby takich „mądrości.” Przemek obali bowiem każdy mit  o zgorzkniałym, sfrustrowanym, użalającym się nad swoją samotnością, kiepskim zdrowiem i losem, staruszku.
Przemciu wie, że wiek to przecież tylko liczba, a cała reszta zależy od nas samych. 
I co z tego, że chłopak ma już prawdopodobnie 11 lat? Anthony Hopkins już nie taki młody, a wciąż rozkochuje w swoim kunszcie miliony odbiorców.
Co z tego, że poważna dysplazja dopadła stawy Przemusia i tylne łapeczki czasem bolą? 
Jasiu Mela nie ma ręki i nogi, a jest zdobywcą biegunów.
Co z tego, że zaćma zaatakowała jego oczka i widzi jedynie w kilku procentach? 
Tenor Andrea Bocelli nie widzi w ogóle, a zachwyca swoim śpiewem i twórczością kompozytora. 
Co z tego, że Przemko to nie przystojny owczarek z przeszywającym wzrokiem syberiana? 
Twarz Ronaldinho nie powala swą urodą, ale za to nogi ma bezcenne. On przecież nie ma pięknie wyglądać, tylko dobrze kopać piłkę.
Co z tego, że piesio mieszka w bidulu? 
Daniel Craig nim został Bondem sypiał w londyńskim parku.
Co więc z tego? No co? 
To wszystko to drobiazgi, to zwykłe dodatki do bogactwa duszy Przemysława, wypełnionej nieustającą radością, miłością, optymizmem i przyjaźnią dla każdego żywego stworzenia. 

Wiek Przemka, to tylko liczba, która w jego przypadku nic nie znaczy, bo duszę ma z całą pewnością nastoletnią. Naprawdę na próżno by szukać momentów jego zasępienia. Przemuś ma pysio uśmiechnięte rano, w południe i wieczorem. Ma 11 lat i znajduje co najmniej 11 powodów do radości. Merda ogonkiem bo wstało słońce, albo dlatego, że dochodzi doń znajomy głos wolontariusza. Cieszy się gdy poczuje miły dotyk i gdy usłyszy trzask karabinka od przypinanej smyczy. Radośnie przebiera łapkami, gdy otwiera się furka kojca i gdy karma sypie się do miseczki. Można by tak bez końca wymieniać powody do radości tego pieska – największego optymisty świata. 

A przecież miałby powody, by narzekać i frustracje swoje wyładowywać na otoczeniu. Bo przecież na pewno bolą go tylne, krzywe łapeczki i stawy poważnie zdegradowane. Rtg potwierdziło u Przemcia daleko już posuniętą dysplazję i wierzcie, albo nie, ale ten dzielny chłopak pozwolił sobie zrobić zdjęcia bez przysypiania. Zuch nad zuchy. Prawdziwy twardziel.

Obecnie dostaje suplementy diety wspomagające jego łapeczki i każdego dnia czeka przy furteczce na swoją porcyjkę, jakby chciał nam powiedzieć: „dalej ciotki ruchy, ruchy, bo jak będziecie się tak ociągać, to wszystkie was prześcignę.”  Jest po prostu niesamowity i jeśli ktoś z Was potrzebowałby terapeuty dla kogoś wiecznie narzekającego, to zapraszamy do bidula: Zachód, kojec A1. Doktor Przemysław zawstydzi i wyleczy każdego marudę. 

A to, że niewiele widzi, to też nie jest dla niego koniec świata. Przemuś doskonale sobie radzi z niedowidzeniem. Drogowskazem chłopaka jest jego nos, świetny węch i instynkt. Najciekawsze podczas spacerów są przecież zapachy, a to że stokrotka wygląda jak plamka, to przecież pikuś. Facet nie musi podziwiać i roztkliwiać się nad takimi widokami. Kumpela z kojca to fajna koleżanka, ale obiektem westchnień Przemka raczej nie jest, więc walorów jej też nie musi dostrzegać. A bidulowy pokój? Cóż w nim podziwiać? Widoki takie same od lat, więc nawet lepiej zamknąć powieki i widzieć go oczami wyobraźni. 

No i wreszcie przeogromny Urok Przemka. Celowo piszemy ten rzeczownik przez wielkie „U”, bo to urok wyjątkowy, wewnętrzny, dostrzegalny wyłącznie oczami duszy i tylko przez wyjątkowe osoby.  Zatem gdy tylko przybędziesz poznać Przemysława, pobędziesz z nim troszeczkę, przycupniesz przy nim, przytulisz, zamkniesz oczy i otworzysz serce, to zobaczysz najpiękniejszego championa świata. Takiego, który nie ma sobie równych i szczęściarzem  będzie zwał się ten, któremu stanie się on druhem, przyjacielem i towarzyszem do końca swoich dni.

Zatem nie zwlekaj, bo on czeka. I choć mógłby swoim optymizmem obdarować cały glob, to w głębi serca  – żegnając kolejno swoich towarzyszy z kojca, którzy mieli więcej szczęścia i znaleźli domy – na pewno sam marzy o swojej rodzinie. I nawet jeśli nie dostrzeże uśmiechu na twarzy swojego przyszłego ludzkiego przyjaciela, to usłyszy i doceni jego ciepły, miły głos. Poczuje i pokocha  jego zapach i delikatny dotyk dłoni, a nade wszystko odda mu całe swoje serce  i wniesie do rodziny radosne promyczki, bez względu na wszystko.

Dziś, taki towarzysz jest na wagę złota. Gdy w pogoni za dobrobytem, pełni troski o przyszłość wciąż się zamartwiamy, gdy płaczemy wieczorem do poduszki, bo ponieśliśmy porażkę,  on w odpowiednim momencie powie ci „STOP”. „Zatrzymaj się i zastanów, co jest dla ciebie najważniejsze? Zobacz, ile bólu i cierpienia jest na świecie, takiego rzeczywistego, którym „obdarza” po prostu los, a „obdarowany” zwyczajnie śmieje się losowi w twarz i na przekór jemu cieszy się z życia bez względu na przeciwności i przeszkody.”

Los Przemka „obdarował” pogłębiającą się ślepotą, dysplazją, skromną posturą i dwukrotnie bidulem. Adoptowany 5 lat temu, gdy jeszcze dobrze widział i był młodszy, wrócił do schroniska po trzech latach w kwietniu 2018 roku, kiedy „zaczął się psuć”.  Kogóż nie złamałyby takie „podarki”, prawda? A Przemek nadal wierzy w człowieka, wierzy w dobro i miłość.

Nie pozwólmy mu utracić tej wiary,  bo to wyjątkowy, cudowny psiak.

Warunkiem adopcji jest wypełnienie ankiety przedadopcyjnej oraz wizyta przedadopcyjna!